玉田生活网

查看: 3476|回复: 8

魂牵梦绕

[复制链接]
发表于 2006-7-18 06:21 | 显示全部楼层 |阅读模式 | 来自河北
<div class="item-content"><p align="center"><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 黑体; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">&nbsp;</span></p><p><span><p><font face="Times New Roman" size="3">&nbsp;</font></p></span></p><p><font face="Times New Roman" size="3">&nbsp;</font></p><p></p><p><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>她突然一阵惊悸,抬起头来,发现自己刚才趴在桌上睡着了,坐在对面的女儿发觉她的动静,从一堆书本中抬起头来:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">妈,你困了,先去睡吧!</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">她望着女儿苍白的脸,隐隐露出一丝微笑:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">没事,我还有几本作业没批改完呢。</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">嘴里说着,大脑中仍在回荡着刚才的梦,他的声音仿佛还在耳边:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">秀芹,这一阵子你太辛苦了,我真不忍心把于颖留给你一个人,但她今年是高三,我们以前对她抱着那么大的希望,你可千万别让她辜负我们啊!</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">她的心再也安定不下来,只好抬头看看表:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">于颖,睡吧,十一点了,身体也很重要。</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">哎,妈,我这就做完了。</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">听着那稳重声音,她突然发现女儿长大了,懂事了,只在这三个月之间。<span><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp; </span></span></span></p><p><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>那天下午,刚上完第一节课,校长突然面色阴沉地出现在她面前,默默地带着她来到医院。她毫无知觉地望着昔日总是乐呵呵的丈夫睡在那里,人们悄悄的议论声在她耳边炸响:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">车祸!车祸!!</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">她晕了过去。等她醒来,校长、同事、邻居们都不安地围在四周,校长颤抖着声音说:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">小李,学校对不起你,志江是为了学校</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">……”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">满屋人都哭了,李秀芹却只是两眼直直地望着大家,一句话都说不出来。同教学组的张老师擦擦眼泪:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">李老师,你千万保重,我们理解你的心情,但再伤心急坏了自己也于事无补,更何况,于颖今后就依靠你了。</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">这时校长又说:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">小李,你节哀吧,事情已经发生了,学校会妥善安排的,以后有什么困难,大家</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">……”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">而她却仍象什么都听不见,只是固执的叫着于颖的名字。马老师抽噎着说:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">李老师,我知道你是为于颖担心,她现在被接到我家了,只有一年了,她很有潜力啊,我的意思是,这件事无论如何不要让她知道,不要让她分心,我们才对得起</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">……”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">大家静了下来,各自想着什么。</span></p><p><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>第二天,她来到女儿教室窗前,于颖兴冲冲的跑了出来,她强装欢笑地望着女儿:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">于颖,学校安排你爸去南方了,要去一年,今后咱俩住学校吧。</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">哎,怎么这么不巧,昨晚马老师叫我去陪小明明,爸就走了,临走也不说一声,怪想的。</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">她差点流出眼泪来,</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">你就好好干上一年吧,让你爸放心</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">……”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">说完,急匆匆赶回家。丈夫,正等她见最后一面。</span></p><p><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>从此,她每天都陪着女儿学习到深夜,因为,每天晚上她都梦见丈夫,向她询问于颖的情况,她必须每天向丈夫保证照顾好女儿。每个星期天,她都背着女儿偷偷去公墓向丈夫倾诉。于颖,现在是她唯一的寄托,她必须看着于颖顺利地考上大学,因为,这是丈夫和她共同的心愿。</span></p><p><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>让她放心的是,于颖似乎没有任何分心的表现,每天都泡在书本里边,有了困难就问她,问老师,问别的同学,和同学关系也很融洽。期中考试,于颖的成绩上升了三十名,她去向丈夫诉说,为了这点成绩,她太累了。晚上,丈夫又在梦中来了:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">秀芹,你受苦了,但是为了孩子,你会挺住的,是么?</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">早上,她收到了一封署有南方地址的来信,急忙去告诉于颖,爸爸来信了,让她别骄傲。让她感动的是,同事们替她想的太周到了,每次都在生活上照顾他们,这次又是</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">……</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp; </span>有时,她在死寂的屋里望着于颖,会忽然难过起来:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">志江,为什么我偏偏在这时失去了你,你舍得下我们么?你每天都来,到底是放心不下我们,还是我忘不了你?志江,我现在受不了,如果我累倒了,于颖依靠谁呢?同事们对我帮助太大了,我们怎么感谢他们?</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">……”</font></span></p><p><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>于颖是一个爱好广泛,活波开朗的女孩,尽管成绩只是中等水平,但志江和秀芹从来对孩子都是开明管理,对于颖的课余活动管的并不太严格。但自从升入高三后,李秀芹告诉于颖,把精力暂时集中一下,不要花费太多时间用于学习之外。这天晚上,她看见于颖又早早坐到桌前,想起一位老师找她有点事,就离开了宿舍。等她回来一推门,忽然发现于颖慌慌张张的把一本书塞到桌子地下,但她还是看见了,是一本青春诗集,她大步跨了过去,桌上现然是女儿正在抄的诗集,已经抄了整整一个本子,看起来她一晚上就是在做这个。于颖沮丧的坐在书桌前,两眼直愣愣的望着妈妈。李秀芹心里怦怦直跳,她突然迸发出来一股怒气,一把抓过那本诗集,三把两把撕得粉碎:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">真长本事了,你这是在糊弄谁,这样怎么参加高考?不愿上学拉倒!</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">于颖并不回答,只是用手死劲地抠着桌子,突然也嚷到:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">那本书是我朝别人借的,还怎么还给人家。</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">她觉得自己的两腿快要支撑不住了:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">你还敢嘴硬,这是什么时候,还偷偷摸摸的,真对得起</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">……”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">她突然意识到什么,觉得一股热流挤压着眼眶,终于模糊了视线,女儿蓦的抬起头,眼里噙着泪水,</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">妈,你别说了,这几天我也不知为什么,心里很乱,就想分散一下注意力,我错了,妈妈</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">……”“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">好好想想吧,该怎么办!</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">她一阵心虚,不知自己说了些什么,踉踉跄跄来到里屋关上门,捂着嘴出声哭了起来,于颖在外边也不住地抽噎着</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">……“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">秀芹,你错了,我知道你盼她成才心切,其实我又何尝不是如此呢,你应该耐心地和她说,向她发火有什么用呢?</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">梦里,志江对她说。她被惊醒了,听见于颖在哭,打开灯,看见于颖痛苦地蜷着身子,头埋在枕头里,不停抽噎。她轻轻地把女儿的头扳正,自己再也睡不着</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">………</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">&nbsp;</span></p><p><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>这以后,她经常发现于颖一个人在那里发呆,让她十分不安,但又不敢问什么,只好偷偷向班主任打听,自己再也没有提起过那件事,象其他家长那样默默关注着女儿,只是觉得别人有什么事情可以去和孩子的父亲商量,她却只能自己做主。好在,于颖的学习积极性似乎提高了,成绩也稳中有升。</span></p><p><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>高考终于结束了,志江对她说:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">为了我们的孩子,你吃了不少苦,你这一年是怎么过来的,两个人的工作让你一人承担,我有愧呀!但愿她不会辜负我们。等成绩出来,你把一切告诉她吧。</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”</font></span></p><p><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>经过紧张忙碌的估分、报名、等待,终于,当于颖将一纸录取通知交到她手中时,女儿兴冲冲的目光遇到了母亲深沉的眼睛,立刻低下了头。晚饭后,她镇定了好一会儿,才说出话来:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">于颖,你终于没辜负父母的期望,但是妈要说,对不起你,妈始终瞒着你,但也是为你好</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">……”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">她不由自主地拉住女儿的手。</span></p><p><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;&nbsp; </span></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">妈,你说吧!</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">于颖的声音突然夹杂着沉重的呼吸,目光中有一丝惊恐又有一丝期待。</span></p><p><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">你爸爸,</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">她尽力缓和自己的感情,</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">你爸爸,他,在你去年升入高三的第一个月</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">……”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">她再也控制不住自己,抱住女儿的头。</span></p><p><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">妈,我一直不敢相信这是真的,其实,我早就发现了,早就发现老师和同学什么事都照顾我,早就发现你忽然瘦了,早就感觉家里空荡荡的</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">……”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">不知何时,两人已相拥着倒在床上。</span></p><p><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">妈,你每天都说梦话,我怕你知道我分心了,我真笨,妈,这一年你是怎么过来的呀?</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">……”</font></span></p><p><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">于颖,你做得对,爸爸一定希望你这样</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">……”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">两人尽情的哭着,一切都不存在了,只有哭声在持续,持续到只有一片抽泣声</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">……</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp; </span></span></p><p><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';"><span style="mso-spacerun: yes;">&nbsp;&nbsp;&nbsp; </span>不知到了什么时候,于颖抬起头:</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">“</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">妈,明天,我们一起去看爸爸,好吗?</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">”</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">李秀芹默默点点头,把女儿搂得更紧了</span><span style="FONT-SIZE: 14pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-ascii-font-family: 宋体;"><font face="Times New Roman">……</font></span><span style="FONT-SIZE: 14pt; FONT-FAMILY: 宋体; mso-bidi-font-size: 10.0pt; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';">&nbsp;</span></p><div class="clear"></div></div>
发表于 2006-8-24 22:49 | 显示全部楼层 | 来自河北
唉,亲情无价。
发表于 2006-9-11 18:19 | 显示全部楼层 | 来自河北
感人,但须深入挖掘。
 楼主| 发表于 2007-6-8 14:23 | 显示全部楼层 | 来自河北
欢迎大家提意见
发表于 2007-6-10 21:06 | 显示全部楼层 | 来自河北
这时的女人很难很难[em36] [em36]
发表于 2007-6-11 11:16 | 显示全部楼层 | 来自河北
好文章,有生活!
发表于 2007-6-12 10:51 | 显示全部楼层 | 来自辽宁
夜梦醉魂相伴,泪珠洗于枕边。旧处弄波清现,尽目思念悲叹!

感人的文字,伤离怀人之作。

加精鼓励!
 楼主| 发表于 2011-6-9 21:56 | 显示全部楼层 | 来自河北
又一年高考过去了。把这篇旧日的文字倒腾出来,又想起考场门前拥挤的家长队伍,考场里面庄重的考试气氛,为了这些日子,多少人流下了汗水,多少人含辛茹苦
发表于 2011-6-9 22:21 | 显示全部楼层 | 来自河北
感动!夫妻情,母女情,父女情还同事间的纯纯的友情!
您需要登录后才可以回帖 登录 | =注册=

本版积分规则